Το 1972 οι φοιτητές ζητούν εκλογές, οι οποίες γίνονται αλλά με βία, φόβο και νοθεία. Οι φοιτητές εξοργίζονται και αντιδρούν εντονότερα.
Στις 14 Φεβρουαρίου 1973 συγκεντρώνονται έξω από το Πολυτεχνείο για να διαμαρτυρηθούν. Η αστυνομία επεμβαίνει και πάλι με βία.
Στις 21 Φεβρουαρίου 1973 - 7 μέρες μετά- οι φοιτητές κάνουν κατάληψη στο κτίριο της Νομικής.
Αν και τον Οκτώβριο του 1973 γίνεται πρωθυπουργός ο Μαρκεζίνης, στην Ελλάδα δεν υπάρχει δημοκρατία μιας και την εξουσία την έχει ακόμα ο Παπαδόπουλος.
Στις 14 Νοεμβρίου οι φοιτητές αρχίζουν πλέον να συζητούν και να οργανώνονται ακόμα περισσότερο για να "ρίξουν" τη Χούντα. Η αστυνομία όμως προσπαθώντας να τους τρομοκρατήσει και να διαλύσει τις συγκεντρώσεις τους επεμβαίνει ξανά με βία αυτή τη φορά στο Πολυτεχνείο.
300 περίπου φοιτητές της Νομικής πηγαίνουν στο Πολυτεχνείο για να βοηθήσουν τους φοιτητές που βρίσκονται εκεί και κλείνονται μαζί τους μέσα στο κτίριο. Σε λίγες ώρες συγκεντρώνονται εκεί χιλιάδες φοιτητές. Οργανώνονται και δημιουργούν ραδιοφωνικό σταθμό για να ενημερώνουν και να ξεσηκώνουν το λαό.
Αμέσως ο κόσμος τρέχει να βοηθήσει προσφέροντας χρήματα, τρόφιμα και φάρμακα.
Βασικό σύνθημά τους: ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ- ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.
Τέτοιες διαδηλώσεις γίνονται και σε άλλες πόλεις, όπως τα Γιάννενα, η Θεσσαλονίκη και η Πάτρα.
Την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου στον αγώνα των φοιτητών προσθέτονται οι οικοδόμοι και οι μαθητές.
Γράφονται και ακούγονται αντιδικτατορικά συνθήματα.
Βράδυ 16 προς ξημερώματα 17 Νοεμβρίου η Χούντα στέλνει πέντε άρματα στο χώρο του Πολυτεχνείου. Αλλά οι φοιτητές αρνούνται να φύγουν. Το ένα από αυτά λίγο αργότερα ρίχνει την πόρτα του Πολυτεχνείου .
Και προσθέτει κι άλλα θύματα στον αγώνα για τη Δημοκρατία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου